Omstreeks 04.00 uur in de ochtend van de 10e Mei 1940 werd het vliegveld Waalhaven bij Rotterdam door twee Duitse bommenwerpers aangevallen. Ze wierpen hun bommen af en begonnen met hun machinegeweren de gebouwen te bestoken.
Op het vliegveld stonden 11 Fokker G-1 gevechtsvliegtuigen met warmgedraaide motoren gereed.
Door de bomschermen werden drie vliegtuigen beschadigd. zodanig dat ze niet meer konden opstijgen.
Acht toestellen kwamen van de grond en wisten de Duitse toestellen neer te halen. In totaal schoten de 8 Nederlandse toestellen 13 Duitse vliegtuigen neer. Om 05.15 uur werd een nieuw Duits bombardement ingezet. De eerste parachutisten landden in of bij de Waalhaven. De strijd om Rotterdam was begonnen!
De Nederlandse mariniers die Rotterdam verdedigde slaagden erin de Duitse veroveringen ongedaan te maken. De Duitsers, die het noordelijk hoofd van de Willemsbrug hadden bezet kwamen knel tussen de elkaar naderende Nederlandse troepen. Op de avond van de eerste oorlogsdag werd op de rechter Maasoever alleen nog in de omgeving van Willemsbrug gevochten. Ook op de Boompjes maakten de Nederlandse mariniers vorderingen. De Duitsers werden uit het Maashotel verdreven. De troepensterkte van 7000 man werd versterkt met nog eens 1400 Nederlandse militairen. De tegenstand van de Nederlandse militairen was veel sterker dan de Duitsers hadden verwacht. De aantallen Nederlandse troepen groeide gestaag en werd aangevuld met nog eens 3500 man. Op Pinksterzondag, 12 Mei 1940 werden 's middags door Duits kanonvuur vanaf het Noorder Eiland, het Maasstation, het station Delftse Poort, de Marinierskazerna aan het Oostplein, het Beurstation, het Ooglijdersinstituut aan het Haringvliet en verschillende woonhuizen in brand geschoten.
Op maandag 13 Mei 1940 deden de mariniers opnieuw een verwoede aanval op het noorderhoofd van de Maasbruggen. De mariniers brachten machinegeweren in stelling op de oprit van de Willemsbrug. Zij werden direct onder vuur genomen vanuit het gebouw van de Nationale Levensverzekerings Bank. Kolonel Scharroo overlegde met Generaal Winkelman en beiden kwamen tot de conclusie dat Rotterdam goed te verdedigen was en dat de opmars van de Duitsers zo goed als tot staan was gebracht.
14 Mei 1940 schreef Generaal Schmidt, de commandant van de gelande troepen bij Rotterdam, Moerdijk en Dordrecht een ultimatum. het ultimatum werd overgebracht door twee Duitsers met een witte vlag en overgedragen aan de verdedigers op de Willemsbrug. Het was gericht aan het burgerbestuur en aan de militaire autoriteiten. Als Rotterdam niet capituleerde zouden de Duitsers op twee punten de Nieuwe Maas oversteken. Om 13.00 uur zou een artilleriebeschieting op Rotterdam beginnen, gevolgd door een bombardement.
Kolonel Scharroo en Generaal Winkelman zagen geen aanleiding in te gaan op dit ultimatum.
Om 11.45 uur kreeg Scharroo de opdracht om de Duitsers te vertellen, dat onderhandelingen alleen mogelijk waren als het ultimatum zou zijn ondertekend met de kwaliteit van de ondertekenaar erbij. Om 12.00 uur bracht Kapitein Backer het antwoord over naar de Duitsers, die het om 12.15 uur in handen hadden.
Schmidt had de Duitse luchtmacht opdracht gegeven het bombardement uit te stellen wegens overgaveonderhandelingen. Om 13.00 uur rolde de eerste vliegtuigen van de startbaan van de vliegvelden van Bremen en Westfalen. De vliegtuigen zouden hun bombardement niet uitvoeren als vanaf het Noorder Eiland rode lichtkogels zouden worden afgevuurd.
In Rijsoord had Generaal Schmidt opnieuw het ultimatum geschreven, getekend en zijn rang erbij vermeld. Hij gaf de verdedigers weer drie uur de tijd om te antwoorden. Het ultimatum zou om 16.20 uur aflopen.
Kapitein Backer, die met twee Duitse soldaten terug werd gestuurd om het ultimatum te overhandigen zag slechts een paar minuten later de Duitse vliegtuigen aan komen. Rode lichtkogels werden afgeschoten.
Een deel van de Duitse vliegtuigen draaiden om en brak de aanval af...
Het grootste deel echter niet..
Dat Rotterdam na het Duitse bombardement niet verschoond is gebleven van Geallieerde aanvallen is begrijpelijk vanwege de belangrijke infrastructuur.