Op donderdag 6 oktober zijn wij met de hele klas naar het 's Gravelandsebos geweest van Natuurmonumenten. In het bos moesten wij op zoek gaan naar Noniksie. Met een plastic zak, om alle spulletjes in te bewaren en een vergrootglas, om beter te kunnen kijken gingen wij op pad.
Bijna niemand kent Noniksie. Het liefst zit hij in zijn holletje, diep onder de grond. Hij laat zich aan niemand zien omdat hij zich schaamt. Hij vindt dat hij heel lelijk is en dat hij helemaal niks kan. Hij is jaloers op alle dieren die hard kunnen rennen, hoog kunnen vliegen of mooi kunnen zingen. Op een stikdonkere nacht wandelt Noniksie door het bos en gaat op bezoek bij Vadertje Beuk. Vadertje Beuk ziet dat Noniksie zich schaamt en verdrietig is en besluit hem te helpen. Daarbij heeft Vadertje Beuk wel de hulp nodig van een aantal kleuters. Via allerlei opdrachten zoals; trippelen als een muisje, schuifelen als een slak,vliegen als een buizerd of hobbelen als een duizendpoot hebben wij uiteindelijk ontdekt wie Noniksie is.